къэхъеин

(къохъей) неперех. гл. 1. подняться (напр. о пыли)

/ Къэтэджын, зыкъэIэтын (сабэ).

* Адэ жыжьэу сабэр къэхъеящ. Iуащхь.

2. прийти в движение, оживиться (о ком-л. )

/ Къежьэн, зыкъэIэтын, къызэщIэтэджэн.

* Жьыуэ къэхъея бжьэ закъуэтIакъуэхэр вуууэ жыгыщхьэмкIэ щхьэпрыкIыурэ гъэгъэн щIэзыдза кIарцхэм кIуэрт. Къ. Хь.

3. расшататься (о зубе)

/ КъэтIэсхъэн, сысын.

ЛIыжьым и зы дзи къэхъеякъым.

4. поторопиться, пойти живее, скорее (сюда)

/ КъэпIэщIэн, нэхъ псынщIэу къэкIуэн.

* {Марие:} - Барысбий, къэхъей мыдэ. . , къакIуэ зо мыдэ! Къэб.

Зауэ къэхъеин см. зауэ.

Псалъэмакъ къэхъеин см. псалъэмакъ.

Уз къэхъеин см. уз.